9 jun 2015

Labasheeda - Changing Lights (2015)

Door Gert Verbeek

Op de hoes van het nieuwe album van de Amsterdamse band Labasheeda prijkt het portret van een sterk ogende dame. Wie is zij en waar komt haar portret vandaan? Design Rocks ging op onderzoek uit.

Labasheeda lijkt meer fans buiten Nederland te hebben dan in eigen land. De promotie van Changing Lights vond afgelopen mei voornamelijk plaats in Duitsland en Tsjechië. Het album is een van de laatste platen waar Corno Zwetsloot (1965-2014) aan heeft meegewerkt. Labasheeda werkte sinds de elpee Castfat Shadows (2011) regelmatig met deze producer en inspirator uit Voorhout. De meeste hoezen worden sinds 2009 ontworpen door gitarist Arne Wolfswinkel en bestonden tot voor kort uit schilderijen, soms gemaakt door bevriende kunstenaars, zoals Erik de Bree uit Haarlem, maar meestal door zangeres, gitarist en violist Saskia van der Giessen.

De hoes van Changing Lights wijkt drastisch af van de eerdere ontwerpen. De gitarist koos ditmaal voor het prominente portret van een actrice. Met een beetje handig googelen kom je er via internet snel achter dat het Yvonne De Carlo (1922-2007) is. Haar uiterlijk doet vermoeden dat ze uit Latijns-Amerika komt, maar De Carlo werd als Margaret Yvonne Middleton geboren in de Canadese provincie British Columbia. Een van haar grootste rollen was als de vrouw van Mozes in The Ten Commandments (Cecil B. DeMille, 1956). De foto op de hoes is een promotiefoto uit de speelfilm Casbah uit 1948 van regisseur John Berry met onder meer acteurs Tony Martin en Peter Lorre. Casbah is de musicalbewerking van de film Algiers (1938) die op zijn beurt weer een Amerikaanse remake was van de Franse film Pépé le Moko (1936).

Dat de promotiefoto niet in gangbaar zwart-wit is afgedrukt heeft te maken met de bijzondere bron. Yvonne De Carlo is in het blauw gekleurd omdat voor het hoesontwerp geen originele foto is gebruikt maar een afbeelding op een tijdschrift. Het portret van de actrice stond in september 1948 op de voorkant van de Tuney Tunes, het eerste echte Nederlandse popblad. Tuney Tunes verscheen voor het eerst in 1942, in beperkte oplage uitgebracht en illegaal verspreid omdat het gevuld was met teksten van Amerikaanse popliedjes en dat mocht natuurlijk niet van de Duitse bezetter. Na de oorlog werden de songteksten in het blad aangevuld met redactionele stukjes. De naam Tuney Tunes is op de hoes van Labasheeda vervangen door de bandnaam en de titel.

Er is een directe link tussen de ontwerper en het muziekblad. Arne Wolfswinkel was namelijk een van de beheerders van het jazzarchief waar alle jaargangen Tuney Tunes lagen opgeslagen. Dat archief ging in 2008 op in het Muziek Centrum Nederland dat in 2013 vanwege bezuinigingsdrift en kunsthaat werd opgeheven. Wie de originele uitgave met Yvonne De Carlo wil bekijken kan tegenwoordig terecht bij Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam. Het album Changing Lights is sinds vorige maand verkrijgbaar op transparant blauw vinyl of als download.